1. Transliterasi Sasånå Sastᶉå (64
ngandhap-65)
Wêruḥ
įŋ Wajib
Bungaḥha
oléḥ wêwênaŋ, nangįŋ éliŋngå maraŋ kawajibbannè.
Sįŋ
såpå duwè wêwênaŋ, masṭi duwè kawajibban. Dadi puŋgåwå nįŋ nagårå, duwè wêwênaŋ
sabên sasi tompå blonjå. Dènè kaŋ wajibbannè: nindakkakè pagawéyan sįŋ wįs
dipasᶉaḥakè, lan wįs dadi sasaŋgêmmannè.
Yén
lagi nêmbuŋ anjluk pagawèyanbaé, gêḍè kasaguḥhannè, tuṙ dadinè ngadat ngaŋgo
disumpaḥ, têmêntêmên bakal nêtêppi wajib, èwå dènè têkå nįŋ ngêndon, sok ånå sįŋ
ambalènjanni. Yén lagi dituŋgonni ḍuḍuwurannè baé, rékå rékå ribut nyambut gawè,
kåyå mêṛes mêṛes kᶉingêt. Nangįŋ yén kêlimpé saṭiṭik baé, banjuṙ gᶉéméŋngan.
Iku têtêp jênêŋ ora wêruḥ įŋ wajib, ora ngluŋguḥhi luhuṙriŋ budi, aṛên kêpènakké,
êmoḥ ṛekasanè.
Sįŋ
jênêŋ wêruḥ įŋ wajib iku ora rumoŋså nyuwitå maraŋ luraḥhè, nangiŋ ngabdi maraŋ
pᶉanatan aŋgêṙ aŋgêṙrįŋ nagårå. Dituŋgonni, ora dituŋgonni, påḍå baê. Têtêp ngêmen
êmênnaké įŋ gawè, sêtya tuhu maraŋ nagarané.
Įŋ
donyå kêbak kabajibban: duwè wêwênaŋ dikancanni įŋ bojo, diladénni įŋ batuṙ,
sok dipituluŋngi įŋ toŋgå têparo, sapiturutté. Mulané kudu rumaŋsa duwè
kawajibban maraŋ bojo, maraŋ batuṙ, maraŋ toŋgå têparo sapiturutté mau.
Kêndêl
Kêndêl
iku kaŋgo naŋgulaŋngi babaya, ora pᶉêlu kaŋgo golék pakéwuḥ.
Dupèḥ
bahud sélat, ånå asu jugug diajak kêṛêŋngan, diréwaŋngi laŋkaḥ loro têlu. Kajåbå
jênêŋ golék babaya, maŋkono iku ugå sinêbut: kadukwani, kuraŋ dudugå.
Woŋ
sįŋ kêndêl têmênnan, kêpêŋkok iŋ poncåbåyå, ora gugup, ora kagéttan, ayêmjênjêm, tatag ataŋgon,
tumandaŋ įŋ gawé ora kumᶉecêg kakêḥhan gunêm, ora klêbu įŋ babasan: asu kakêḥhan
jugug, tonḍå ora wani cakottanné.
2.
Ngrunut
lan Negesi
· Ngêndon à
ing pungkasane
· Nyuwitå à
suwita à
ngabdi
· Luraḥhè à
panggedhe
· aŋgêṙ
aŋgêṙrįŋ à
angger à
wewaton
· Dupèḥ à
dumeh
· Bahud à
mateni, meksa
· Sélat
à
kaanan
· Kadukwani à
wani banget
· Kêpêŋkok à
entuk
· Poncåbåyå à
bebaya
· Tatag à
kokoh
· Ataŋgon
à
tanggon à
kena diendelake
3.
Alih
Basa (terjemahan)
Tahu akan
Kewajiban
Senanglah kamu jika mendapat
kekuasaan, namun ingatlah pada
kewajiban.
Siapapun yang mempunyai kekuasaan,
pastilah mempunyai kewajiban. Menjadi seorang pemimpin di negara, mendapat
kekuasaan pada setiap bulannya mendapatkan gaji. Sedangkan yang menjadi
kewajiban: melaksanakan pekerjaan yang sudah diamanahkan, dan sudah menjadi
tangungjawabnya.
Jika sedang meminta pekeraan saja, besar
kesanggupannya, serta harus disumpah juga, bersungguh-sungguh akan melaksanakan
kewajibannya, meskipun pada akhirnya, ada juga yang mengingkari. Jika sedang
ditunggu oleh atasannya, pura-pura sibuk bekerja, seperti memeras-meras
keringat. Akantetapi ketika sedang tidak diperhatikan sedikit saja, lalu
mengeluh. Itu tetap dinamakan tidak tahu akan kewaibannya, tidak melaksanakan
apa yang sudah menjadi tingkah laku yang baik, hanya ingin enaknya saja, tanpa
ada usahanya.
Yang namanya tahu akan kewajiban adalah
tidak merasa mengabdi kepada pimpinannya, tetapi mengabdi untuk menata negara
berdasarkan peraturan yang berlaku. Ditunggu ataupun tidak ditungu, sama saja.
Tetap semangat dalam bekerja, benar-benar setia terhadap negaranya.
Di dunia ini penuh dengan kewajiban:
mempunyai kekuasaan ditemani oleh istri/suami, dilayani oleh pembantu,
terkadang ditolong oleh tetangga, dan sebagainya. Maka dari itu harus merasa mempunyai kewajiban kepada
istri/suami, kepada pembantu, kepada tetangga dan sebagainya tadi.
Berani
Berani merupakan cara untuk menaklukkan
bahaya, tidak perlu untuk mencari rasa tidak enak.
Mentang-mentang bisa memaksa keadaan,
ada anjing menggonggong diajak berkelahi, dengan langkah 2 3. Kecuali yang
namanya mencari bahaya seperti itu, juga disebut: terlalu berani, kurang
menduga atau berprasangka.
Orang yang memang berani, mendapat/mengalami
bahaya, tidak gugup, tidak kaget, tentram dan damai, kuat dan dapat
diandalakan, melakukan pekerjaan tidak berisik kebanyakan bicara, tidak masuk
dalam babasan: anjing kebanyakan menggonggong, tanda tidak berani berkelahi.
4.
Isi
Weruh ing kawajiban
Menawi dados tiyang ingkang nggadhahi
wewenang, utawi panguasa utawi pangarsa, menika kedah nindhakaken menapa
ingkang sampun dados jejibahanipun utawi nindhakaken menapa ingkang sampun
dipunamanahaken. Sanesipun menika ugi kedah temen anggenipun makarya menawi
boten dipundampingi dening pangarsanipun. Tiyang ingkang nggadhahi jejibahan
kangge bangun nagarinipun menika ugi kedah jumbuh kaliyan wewaton ingkang
wonten ing nagari menika. Kedahipun tiyang ingkang dipundhawuhi nata nagari
menika kedah nindhakaken pakaryan kanthi tangungjawab, amargi saben wulan ugi
sampun pikantuk gaji.
Weruh ing jejibahan ugi boten namung
wonten ing babagan menika kemawon, ananging ugi wonten ig masyarakat. Ing
antawisipun inggih menika: eibahan kaliyan garwanipun, baturipun saha kaliyan
tangga teparonipun.
Wantun
Tiyang
ingkang wanton menika tiyang ingkang menawi wonten bebaya boten gugup, boten
kaget, anggenipun ngadepi kanthi ayem, saged dipun andelaken menawi wonten
bebaya, saha boten kathah anggenipun gunem.
0 komentar:
Posting Komentar